نگهدارنده غذایی

نگهدارنده‌های غذایی موادی هستند که به منظور افزایش عمر مفید و کاهش فساد مواد غذایی استفاده می‌شوند. این مواد شیمیایی می‌توانند از رشد باکتری‌ها، قارچ‌ها و میکروارگانیسم‌ها جلوگیری کنند و برای افزایش مدت زمان نگهداری مواد غذایی بکار می‌روند.

بسیاری از نگهدارنده‌های غذایی از دسته‌های شیمیایی مانند اسیدها، ترکیبات آلیفاتیک، فنول‌ها، پلیمرهای سنتزی، نمک‌های آلی و مواد ازنده ساز می‌باشند.

نمک‌های آلی مانند نیتریت سدیم و نیترات سدیم برای جلوگیری از رشد باکتری‌های خطرناکی که می‌توانند فساد در مواد غذایی ایجاد کنند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ترکیبات فنلی مانند بوتیل هیدروکسی آنیسول (BHA) و بوتیل هیدروکسی تولوئن (BHT) از اکسیداسیون چربی‌ها جلوگیری می‌کنند و به عنوان یک نگهدارنده غذایی در محصولات غذایی استفاده می‌شوند.

بیشتر نگهدارنده‌های غذایی برای حفظ کیفیت محصولات غذایی مانند نان، شیرینی، فرآورده‌های گوشتی و محصولات یونجه‌ای استفاده می‌شوند. این مواد به طور گسترده در صنایع غذایی، کارخانجات تولید دارو، و تولید مواد شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مصرف نگهدارنده‌های غذایی باید با دقت و با رعایت حداقل میزان مصرف مجاز انجام شود، چرا که مصرف زیاد آنها ممکن است برای سلامتی آدمیان آسیب‌هایی به‌وجود آورد. بنابراین، در صنایع غذایی باید از میزان مناسبی از نگهدارنده‌های غذایی استفاده شود تا علاوه بر حفظ کیفیت محصول، سلامت مصرف‌کنندگان نیز حفظ شود.